معیارهایی برای آرامش روحی

1-مومنی دارای یقین باش و شعار خود را رضای پروردگار قرار بده.
2-هدف را فراموش نکن و نقطه ی آغاز آن را نیت صادق قرار بده.
3-به آرامی بخواب و از آن برای حرکت و تلاش بهره بگیر.
4-در هر چیزی با احتیاط عمل کن مبادا ناگهان دچار صدمه شوی.
5-خودت را برای انجام کار مورد نظر پرورش بده و آن را با جدیت به انجام برسان.
6-مقیاس وجدان را فراموش نکن اما آن را با معیارهای ربانی بسنج.
7-امکانات و اسباب مادی را در هر زمینه ی انجام کار قرار بده ولی آن را با هدف های فاسد تباه نکن.
8-دستورهای چهار گانه را بپذیر باید1-بفهمم 2-برنامه ریزی کنم 3-شروع کنم 4-ادامه دهم.
9-ارکان چهار گانه ی شخصیت را پرورش بده 1-روح را با بندگی و استقامت 2-نفس را با تزکیه و پاک کردن از زنگار گناه 3-عقل را با تامل و تفکر 4-جسم را با ورزش و تمرین.
10-در رویارویی با مشکلات و سختی و تنگناها نرمی و آرامی را فرا بگیر.
11-گذشت و بلند همتی و واقعیت را شعار روابط با مردم قرار بده.
12-با هر کسی که در مسیر دوستی به تو اطمینان دارد دوستی صمیمی باش.
13-اعتراف به اشتباه فضیلت و بزرگواری است از کنار نهادن این فضیلت خودداری کن چون با ترک آن در دنیا و آخرت خسارت مند می شوی.
14-به اندازه ی نیاز قیام به کسب آگاهی و اطلاعات کن و در اولین وهله توانایی ات را فراموش نکن.
15-استراحت کن ولی در آن زیاده روی نکن.
16-بیش از حد خود را خسته نکن حتی اگر به زیان و تولید و بهره وری باشد.
17-از اشخاص و افکار و چیزهایی که تو را ناکام می کنند دوری کن.
18-هنگام آغاز هر کاری در نهایت و سر انجامش فکر کن تا هدف برایت روشن باشد.